мова вершаваная і празаічныя іх адметнасць

мова вершаваная і празаічныя іх адметнасць

Вершаваная мова рыфмаваная, яна мае пэўна рытм. Празаічная ж мова не рытмічна складзеная, а лагічна. Ваш комментарий отправить. Замежная мова (з указаннем мовы) разлічана на 126 гадзін, з іх 50 аўдыторных. 34 лекцыйных (з іх 2 кср) і 16 гадзін практычных заняткаў (з іх 2 кср), 40 гадзін адведзена на самастойную работу.

Форма кантролю – экзамен (і семестр). Вершаваная і празаічная мова ў фальклоры як жанравызначальная прыкмета. Агульныя прынцыпы класіфікацыі фальклору, іх станоўчыя рысы і недахопы (фармальны, сацыяльны, этнаграфічны, мастацтвазнаўчы, філалагічны). Сістэма моўна - выяўленчых сродкаў, асноўныя складнікі якой пункцірна абазначаны в. Рагойшам у прыведзенай намі цытаце, досыць разгалінаваная. Спецыфіка мовы твораў мастацкай літаратуры таксама і ў тым, што яна «намнога болей, чым іншыя тыпы выказванняў, і, галоўнае, па неабходнасці мае схільнасць да выразнасці і строгай арганізаванасці. У лепшых сваіх узорах яна максімальна насычана сэнсам, а таму не прымае якога - небудзь пераафармлення, перабудовы. Вершаваная і празаічная мова таксама адрозніваюцца паміж сабой тым, што яе істотныя прыметы – наяўнасць маралі і алегорыі. Неабавязковыя прыметы – звяры ў якасці дзеючых асоб і вершаваная форма. Дзеці любяць байку за прастату зместу і мастацкіх вобразаў, за выразнасць і трапнасць апісання, за багатую, яркую народную мову.

Структура ўрока чытання і аналізу байкі 2. Неабходна падбіраць творы розных жанраў і на розныя тэмы. Вершаваныя і празаічныя творы; навукова - папулярныя артыкулы; творы вуснай народнай творчасці (казкі, загадкі); часопісы, газеты. Трэба ўлічваць узроставыя асаблівасці дзяцей, захоўваць прынцып даступнасці. Прынцып індывідуальнай зацікаўленасці, самастойнасці вучняў. Патрэба гэта самая жыццёвая з усіх відаў чалавечых патрэб. З ёю ў вялікай ступені звязана інтэлектуальнае развіццё асобы. Беларуская мова – нацыянальная адметнасць ідухоўны скарб беларускага народа. Месца беларускай мовы ў сусветнай моўнай сям’і. Дапаможнік ўключае агульналінгвістычныя звесткі, якія неабходны для разумення сутнасці мовы, яе ролі ў жыцці грамадства, асаблівасцей функцыянавання беларускай мовы ва ўмовах білінгвізму ў рб; знаёміць з этапамі развіцця беларускай мовы, функцыянальнымі стылямі, адметнасцямі стылістыкі афіцыйна - справавых дакументаў. Кожны з раздзелаў уключае тэарэтычны і практычны матэрыял. Дапаможнік прызначаны для студэнтаў тэхнічных і гуманітарных факультэтаў вну; ён будзе карысны і ўсім тым, хто цікавіцца праблемамі лінгвістыкі і беларускай мовы. Рытм і вершаваны памер. Сістэмы вершавання, залежнасць іх ад. Прасадычных уласцівасцей мовы, літаратурных традыцый. (антычная) сістэма, яе сутнасць, асноўныя памеры (гекзаметр, пентаметр), уплыў на пазнейшы еўрапейскі верш і вершазнаўства. Рэгіёнаў, іх кантакты ў сучасны перыяд. Нацыянальная адметнасць і. Нацыянальны каларыт мастацкага твора. Арганічнае спалучэнне.

Нацыянальных і інтэрнацыянальных элементаў у літаратурным. Стадыяльнасць развіцця літаратуры. У іх класе ў курсе беларускай і рускай літаратуры ўводзіцца паняцце класіцызм. Спачатку здаецца, што паралельнае вывучэнне асаблівасцей класіцызму не дае асаблівых магчымасцей для ажыццяўлення міжпрадметных сувязей, паколькі гэты літаратурны напрамак у беларускай літаратуры не склаўся. У сваю чаргу веды, набытыя на ўроках мовы, могуць стаць падмуркам, апораю пры вывучэнні пытанняў па літаратуры. Напрыклад, уводзячы ў 5 класе паняцце эпітэт, настаўнік прапаноўвае вучням ўспомніць вядомыя ім часціны мовы і члены сказы. Онімы ў мастацкіх тэкстах сімяона полацкага. Сімяон імкнуўся раскрыць алегарычны сэнс рэчаў, перакладваў іх з мовы канкрэтных вобразаў на мову паняццяў і лагічных абстракцый, разбураў створаны ім рэчавы свет. Вершы полацкага адначасова адукоўваюць, павышаюць і вучаць маралі, настаўляюць у дабрачыннасці. Гэта была ў першую чаргу паэзія дыдактычная, паэзія асветніцкая. На свае паэтычныя творы с. Полацкі глядзеў не як на гульню ці забаву - прызванні паэта і настаўніка былі для яго непарушна звязаны. У гэтых зборніках ёсць і вершаваныя анекдоты, і аповесці аб цудах, ёсць вершы, якія можна чытаць і разглядаць, ёсць вершы, якія нельга прачытаць без спецыяльнага ключа. індывідуальнасць і адметнасць стылю ў значнай ступені залежыць ад выкарыстання вобразных сродкаў мовы, а сярод іх немалаважную ролю адыгрывае параўнанне.

Параўнанне як сродак стварэння вобразнасці ў вясельных песнях. Самы просты від тропа - параўнанне, якое зяўляецца пачатковай стадыяй для больш складаных відаў. Жанрава - тэматычная разнастайнасць і паэтычная адметнасць паэзіі сімяона полацкага. Лінгвістычныя і экстралінгвістычныя разважанні над паэзіяй. Курсовая работа, добавлен 29. Празаічныя і паэтычныя творы на тэму чарнобыля. Асаблівасці паэзіі пра чарнобыль, яго характарыстыка як канцэпта сучаснай мастацкай свядомасці. Чарнобыльская тэматыка ў сучаснай прозе.

Сімволіка і стылёва - функцыянальная адметнасць твораў на чарнобыльскую тэму.

Чарнобыльская міфатворчасць, яе рысы. Курсовая работа, добавлен 10. Творчасць беларускага паэта алеся пісьмянкова. Студэнтка 5 курса 3 групы. іменна тут ім былі напісаны яго асноўныя сачыненні. Філасофскія і багаслоўскія трактаты, пропаведзі, гутаркі, настаўленні, драмы, камедыі, а таксама мноства вершаў, з якіх потым ён склаў два манументальныя зборнікі – “вертаград мнагацветны” і “рыфмалагіён” па 1300 старонак кожны. Гэта былі першыя паэтычныя зборнікі ў расіі. Прычым, да пераезду ў маскву с. Полацкі пісаў свае творы на роднай беларускай мове, а ў сталіцы перайшоў на рускую і авалодаў ёю дасканала, пра што сам пісаў у прадмове да “рыфмалагіёну” польская мова і культура ў гісто - рыі беларусі. Асаблівасці іх традыцыйнай культуры. Класіфі - кацыя паводле спосабу мастацкага адлюстравання рэчаіснасці. Песенныя, вершаваныя, празаічныя і гульнявыя жанры дзіцяча - га фальклору.

Поліфункцыянальнасць. Утылітарная, пазнаваль - ная, выхаваўчая, мнеманічная і эстэтычная функцыі дзіцячага фальклору.

Узмацненне ў літаратуры беларусі другой паловы хіх ст. Рэалістычных тэндэнцый. Майстэрства аўтара ў абмал. ўцы персанажаў, індывідуалізацыя іх мовы. Сцэнічнае ўвасабленне камедыі. Жанравая адметнасць твора, асаблівасці яго кампазіцыі. Вітаўт і ягайла як вобразы - тыпы. Ахвярнасць, вернасць (пака. На) і здрада, халодны разлік, угодлівасць (стражнік люцень). Вершаваная і празаічная мова ў фальклоры. Што такі празаічны твор на фоне вершаванага. Якія дакладныя крытэрыі размежавання вершаванага і празаічнага тэксту.

За кошт якіх рэсурсаў мовы празаічны тэкст ператвараецца ў вершаваны. Наколькі глыбокая розніца паміж вершаванай і празаічнай прамовай. Абмяжоўваецца ці яна арганізацыяй прамовы або тычыцца сістэмы мыслення. Жанры празаічных твораў склаліся пазней жанраў вершаваных. Чаму менавіта паўстала вершаваная гаворка, пакуль дакладна не вядома. Так склалася, што традыцыйна проза вызначаецца праз яе адрозненне ад верша. Часцей за прынята казаць не аб адметнасці прозы ў параўнанні з вершам, а наадварот - пра адрозненні вершаў ад прозы. Прыёмы псіхалагічнай абмалёўкі ха празаічных твораў, іх уплывы на жыццё. Паэзія – серыя творчых заданняў факультатыўнага. Гэта не толькі рытмічная мова, але і мастацкая курса, разлічаных на прымяненне літаратур ў папярэдніх класах. Вершаванае і празаічнае “паэзія – як жывапіс. Адзін твор уражвае цябе.

Слова – магутны сродак уздзеяння на чалавека. Болей, калі ты будзеш разглядаць яго паблізу.

“усе віды мастацтва вучаць найвялікшаму з мас - другі – калі адыдзеш падалей” (гарацый); “крыні рытм і вершаваны памер. Вучні павінны в е д а ц ь. • тэксты вывучаемых літаратурных твораў; • асаблівасці паэтычных і празаічных твораў, вершаванай і празаічнай мовы; • тэарэтычныя паняцці, акрэсленыя праграмай; вучні павінны ў м е ц ь. • супастаўляць блізкія па тэме паэтычныя і празаічныя творы і вызначаць іх асаблівасці ў паказе жыцця; • адрозніваць вершаваныя памеры; • вызначаць у тэксце ролю выяўленчых сродкаў мовы; • знаходзіць у літаратурных творах лагічна закончаныя. – празаічная форма (акрамя байкі і такіх жанравых форм, як, напрыклад, раман у вершах, вершаванае апавяданне і да т. Непасрэднае перажыванне адсоўвае на другі план жыццёвыя сітуацыі; у лірычных творах, у адрозненні ад эпічных, адсутнічае разгорнуты выразны сюжэт, для іх характэрна па - мастацку арганізаваная ў цэласную выяўленчую сістэму вершаваная мова. Для таго, каб характарызаваць лірычнага героя, неабходна абапірацца на шмат аспектаў. Біяграфію паэта, адметнасць яго светаўспрымання, яго грамадзянскую пазіцыю, на адметнасць яго эпохі і г. Вобраз лірычнага героя, як правіла, акружаны другімі вобразамі, паясніць спецыфіку якіх дапамагае зноў жа ўвага да форм мастацкай выразнасці. Памёр вершаваны — паняцце, якое ўжываецца для вызначэння рытмічнай канвы верша і паказвае колькасць і характар стоп у вершаваных радках. Параўнанне — мастацкі прыём характарыс - тыкі аднаго прадмета, з явы пры дапамозе супа - стаўлення іх з іншымі. Паэма — вялікі вершаваны твор, у якім рас - казваецца пра важныя падзеі народнага жыцця, выяўляюцца глыбокія перажыванні аўтара і яго герояў. ) проза — адзін з двух асноўных відаў (побач з паэзіяй) слоўна - мастацкай творчасці, заснаваны на празаічнай мове.

Публіцьістыка — асаблівы від літаратуры, які ў паказе жыцця грунтуецца не на выдумцы - фан - тазіі, а на адлюстраванні сапраўдных, рэальных па - дзей і фактаў. Страницы учебника прапаную кампетэнтнасна - арыентаваныя заданні, распрацаваныя мною да ўрокаў беларускай мовы ў 8 класе, якія можна выкарыстоўваць як на ўроках, так і пры правядзенні факультатыўных і індывідуальных заняткаў. Шчыльнай сцяной, у рост дарослага чалавека, стаіць жыта. Сама назва гэтай расліны пра сябе гаворыць. Пшаніца – тая крыху ніжэйшая. Мова персанажаў як сродак раскрыцця іх характараў. Сцэнічнае жыццё камедыі. Значэнне творчасці кандрата крапівы ў развіцці беларускай драматургіі. Ахвярнасць, вернасць (пакаёўка алёна) і здрада, халодны разлік, угодлівасць (стражнік люцень).